Recensie: Compassie van Stephan Enter
“Je moet mee met die ademhaling van de eeuwigheid want als je dat niet doet, sta je erbuiten, dan leef je eigenlijk helemaal niet, dan zie je het leven alleen maar aan je voorbijstromen.”
Frank van Luijn is bijna veertig en vrijgezel. Hier heeft hij zelf voor gekozen: hij vindt het heerlijk om niet gebonden te zijn, om niet in de sleur van een vaste relatie te zitten. Dan hoort hij over het fenomeen internetdaten, wat zogenaamd een ‘grote snoeppot’ zou zijn en al gauw maakt ook hij een profiel aan. Het duurt niet lang voordat hij met verscheidene vrouwen aan het daten is. Eén van deze vrouwen is Jessica, een knappe, intelligente, half-Duitse vrouw die hem erg intrigeert. Tussen hen bloeit een mooie relatie op, en het lijkt er bijna op dat Frank zijn levensinstelling gaat bijstellen. Totdat hij iets ontdekt aan Jessica wat voor hem echt een afknapper is.
Tommy Wieringa reist de wereld rond om zo alles te weten te komen over de plekken waarover hij in zijn romans schrijft. Deze reizen beschreef hij in columns die zijn verschenen in verschillende kranten, en die later gebundeld zijn in het boek Honorair Kozak. Het thema is echter niet per sé alleen dit reizen – Wieringa onderzoekt ook hoe kunst gezien wordt over de hele wereld.