Recensie: De verwarde cavia van Paulien Cornelisse

Paulien Cornelisse is vooral bekend om haar liefde voor taal. Daar schreef ze al twee boeken over en nu was het tijd voor een roman.

Een roman over een cavia. Een cavia die doodnormaal op de communicatieafdeling van een niet nadergenoemd bedrijf werkt. We leren de collega’s van Cavia kennen, maar langzaam komen we ook meer te weten over haar priveleven.

Het verhaal doet er niet echt aan toe. Hoewel er wel ontwikkeling in zit, gaat het toch vooral om de personages en de dialogen. Deze personages zijn erg realistisch, en niet alleen mensen die net als Cavia op kantoor werken zullen herkenbare scenario’s tegenkomen.

Het zou geen boek over taal zijn, maar stiekem is het dat toch een beetje. Dit omdat je weet dat Cornelisse vast ontzettend veel heeft nagedacht over alles wat er geschreven staat. Elk woordje staat er met een reden. Dat maakt het interessant, want op het eerste gezicht lijken het juist zulke simpele, alledaagse dialogen of gedachtegangen.

Kort maar krachtig. Ontzettend leuk, herkenbaar, simpel en mooi. Ik raad het aan.