Eén van de bekendste Britse auteurs is toch wel Jane Austen. Tijdens mijn studie Engels heb ik dan ook meerdere malen van haar romans mogen proeven. Helaas viel mij dit telkens enorm tegen en bleek al gauw dat ik geen fan was van haar werk. Eén van de weinige boeken van haar dat ik nooit had hoeven lezen, was Pride and Prejudice. Omdat dit Austens bekendste werk is, besloot ik haar nog een laatste kans te geven en deze te lezen.
In het kort: het was geen succes. Waarschijnlijk had dit vooral te maken met mijn eigen vooroordelen met betrekking tot Austen. Een boek lezen terwijl je weet dat je geen van de boeken van deze schrijver tot nu toe hebt kunnen waarderen, zorgt toch voor een zekere desinteresse. Veel mensen vinden Austen gevoelig en grappig en ook dit herkende ik totaal niet in deze roman. Ik vond het wat langdradig, voorspelbaar (oké, ik kende het verhaal ook wel al) en te dramatisch.
Laat ik nog even kort benoemen waar deze roman over gaat: De rijke vrijgezel Mr. Bingly schaft een huis aan in de buurt van de familie Bennet, waarvan nog geen van de dochters getrouwd is. Dit ziet vader Bennet als de uitgelezen kans: Bingly zal toch wel één van zijn dochters leuk vinden. Een van Bingly’s vrienden, Darcy, is ook nog vrijgezel, maar is verschrikkelijk arrogant. Toch valt de dochter Elizabeth voor deze man.
Ik zal dit boek niet afraden: er zijn miljoenen mensen die dit romantische avontuur als favoriet beschouwen. Maar.. de mijne was het niet.
Titel: Pride and Prejudice || Auteur: Jane Austen
Pagina’s: 396 || Uitgeverij: Penguin || Jaar: 1813