Een man van rond de dertig gaat samen met zijn vriendin op reis. Niet omdat ze zo graag samen even op vakantie gaan, maar omdat hij gedwongen wordt door een sinistere man die volgeling is van de Leider, kopstuk van een extreemrechtse beweging. Deze Leider is ziek en droomt veel over een schaap met een ster op zijn rug. Aan hen de taak dit schaap te zoeken.

Langzaam maar zeker probeer ik mij een weg te banen door de werken van Haruki Murakami. De jacht op het verloren schaap was voor mij de vierde en belandt helaas onderaan de lijst wanneer ik ze van meest naar minst favoriet zou indelen. Dit zegt echter meer over de kwaliteit van de andere boeken dan over deze, want met 4 sterren is dit zeker geen slecht boek.

Het plot van deze roman is, zoals we gewend zijn van Murakami, ontzettend vreemd. Omdat je geen enkel idee hebt waar het verhaal naartoe kan gaan, zit je vanaf het eerste moment op het puntje van je stoel. Er zijn zeker plotwendingen die misschien er vergezocht zijn, maar de ongeloofwaardigheid neemt niets weg van het verhaal.

Wat ik miste in deze roman, was emotie. Ik voelde weinig connectie met de personages, waardoor ik ook soms met wat afstand naar de gebeurtenissen keek. Ik denk dat ik door het ontbreken hiervan toch wel een laag gemist heb.

Titel: De jacht op het verloren schaap || Auteur: Haruki Murakami
Vertaler: Jacques Westerhoven || Pagina’s: 335
Uitgeverij: Atlas Contact || Jaar: 1982

Volg me op twitter en instagram!