Xiomara heeft veel te vertellen, maar uit dat niet. Met een streng-religieuze familie en vooral een moeder die zich graag aan de regels houdt, lijkt het haar verstandig haar rebelse gedachten voor zich te houden. Ze schrijft ze wel op in haar dagboek in de vorm van gedichten. Die gedichten zien nooit het daglicht, maar wanneer ze gevraagd wordt om zich bij een poetryslam clubje te voegen, twijfelt ze.

Dit boek is gericht op jongere lezers (15-18 jaar, ongeveer), maar sprak mij ook zeker aan. Het gaat over eigen identiteit, familie en over liefde. Het behandelt ook thema’s als pesten, religie en cultuur. Ongeveer elke tiener zal zichzelf in zekere mate herkennen in de dilemma’s van Xiomara, maar wat extra kracht geeft aan dit verhaal is het feit dat Xiomara opgroeit in een subcultuur. Ideeën van haar familie en vrienden die ze via de kerk kent, sluiten niet aan op die van haar schoolvrienden. Zij moet hier een weg in vinden en uitzoeken waar zij zich mee identificeert.

Het plot en de thema’s die besproken worden zijn in principe hopelijk al genoeg om je over te halen om dit boek te lezen. Maar behalve dat is het ook nog op een bijzondere manier geschreven, namelijk in vers. Dit betekent niet dat het allemaal super ingewikkelde gedichten zijn en je elk hoofdstuk moet analyseren voor je verder kunt. Nee, het voelt juist sneller, puurder. Alsof je dichter bij de gedachten van de hoofdpersoon kunt komen.

Een aanrader voor iedereen die zich meer wil verdiepen in wat er omgaat in het hoofd van een kind dat zich niet begrepen voelt, en een must-read voor elke tiener.

Koop het boek hier (in het Engels, helaas (nog) niet vertaald).

TITEL: The Poet X ||AUTEUR: Elizabeth Acevedo 
UITGEVERIJ: Harper Teen|| JAAR: 2018 || PAGINA’S: 368