Suus Las 2021: 40 - 44

Korte verhalen |
2014 |
Atlas Contact |
288 pagina’s |
Paperback |

{ Kopen }

Dat ik groot fan van Murakami ben, is geen geheim. Maar ik ben géén fan van korte verhalen. Voor mij dus even een uitstapje buiten mijn comfortzone (zonder écht eruit te stappen..).

De verhalen zijn duidelijk Murakami-verhalen. Zijn stem komt duidelijk naar voren en een groot deel van de verhalen is ook weer lekker vreemd. De bundel heeft een duidelijk overkoepelend thema (liefde), en dat zorgt ervoor dat het voor een verhalenbundel erg fijn coherent was.

Sommige verhalen vond ik echt heel goed, andere waren saai. Daarom 3,5 sterren.

Moderne klassieker |
1969 |
Van Oorschot |
148 pagina’s |
Paperback |

{ Kopen }

Langzaam maar zeker lees ik alle Russische (moderne) klassiekers! Deze keer was Moskou op sterk water aan de beurt, en wat heb ik weer genoten. Dit is een autobiografische roman, over een man die een treinreis maakt door Rusland en onderweg heel veel drinkt en over drank praat. Het was grappig, heerlijk overdreven dramatisch en ook op een fijne manier hoogdravend. Door dat laatste ging het mij soms wel wat ver waardoor ik af en toe wat miste. Zeker eentje die ik in de toekomst nog eens zal lezen!

Moderne fictie |
2018 |
De Geus |
320 pagina’s |
Luisterboek |

{ Kopen }

De International Booker longlist vind ik altijd erg interessant, maar als dan ook nog een Nederlands boek op de lijst staat, kan ik het niet laten om hem te lezen!

Deze roman volgt de dertienjarige Brian die op een camping woont samen met zijn vader. Als zij opeens voor zijn gehandicapte broer Lucien moeten gaan zorgen, loopt alles langzaam maar zeker uit de hand.

Het is ontroerend en hartverscheurend, maar om de een of andere reden is het boek niet helemaal blijven hangen.

Science-fiction |
2021 |
Atlas Contact |
352 pagina’s |
Luisterboek |

{ Kopen }

Kazuo Ishiguro is één van mijn favoriete schrijvers. Zijn schrijfstijl is altijd prachtig, zijn filosofieën interessant. Ik kon dus niet wachten op deze roman over robots (KV’s - kunstmatige vrienden). Het begon dan ook zó goed: we zitten in het hoofd van Klara, een KV, die in de etalage van een winkel staat en observeert. Ze wordt verkocht en we zien hoe zij zich hecht aan haar nieuwe familie. Dit klinkt fantastisch, toch?

Helaas gaat het mis met Klara’s obsessie met de zon. De zon is een soort van God voor haar - ze is afhankelijk van zonne-energie, dus dat is an sich niet heel raar. Maar toch wordt het snel raar, overdreven en voor mij ontzettend onrealistisch. Ik ergerde me steeds erger en richting het einde vond ik het oprecht niet meer leuk om te lezen…

Historische fictie |
2015 |
Prometheus |
205 pagina’s |
Luisterboek |

{ Kopen }

Dit boek werd aangeraden in een podcast en klonk écht als een boek voor mij. Daarom vroeg ik hem voor mijn verjaardag afgelopen december. Mijn zelfopgelegde regel is dan dat ik hem ook binnen één jaar moet lezen, en toen hij op de longlist voor de International Booker kwam, was dit nog meer motivatie om hem te lezen.

We volgen Lela, een achttienjarig meisje dat eigenlijk net klaar is op het internaat waar ze zat. Gelukkig mag ze er nog even blijven en krijgt ze er werk. Ze ontfermt zich over de andere kinderen, en probeert deze te beschermen voor de boze buitenwereld.

Ik heb twee bezwaren tegen dit boek. Het eerste is dat de flaptekst het laat denken dat dit een veel vreemder en naarder verhaal is dan het daadwerkelijk is. Dat is niet de schuld van de schrijfster, maar wel zonde omdat het de leeservaring zeker schaadt.
Daarnaast vond ik de schrijfstijl ontzettend storend. Het was op de een of andere manier stagnerend, onnatuurlijk en onprettig. Als ik een langere tijd achter elkaar las, raakte ik er wel aan gewend. Omdat het een vertaling is, is het hier ook moeilijk te zeggen of dit aan de vertaling ligt of niet.