Als sinds ze jong is, heeft Willa het gevoel dat ze nergens bijhoort. Ze is half Chinees, maar spreekt de taal niet. Ze is half wit, maar haar gelaatstrekken zijn Aziatisch. Haar ouders zijn gescheiden, beginnen allebei een nieuw gezin, dus in geen van de gezinnen hoort ze echt thuis. Geen wonder dat ze zich altijd wat eenzaam voelt, altijd op zoek is naar wie zij is. 

Nu ze in de twintig is, werkt ze als nanny voor een rijke familie in Tribeca. Nog steeds weet ze niet wie ze is of wat ze later met haar leven wil. Ze wordt er constant mee geconfronteerd: je wil toch niet voor de rest van je leven nanny zijn? Of single? En wil je zelf eigenlijk ook kinderen? 

Behalve dat dit overduidelijk een boek is over volwassen worden en jezelf vinden, is het ook een boek over alledaags racisme en over klasseverschil. Zonder overduidelijke oordelen worden deze thema’s besproken en word je aan het denken gezet. 

In Win me something gebeurt eigenlijk ontzettend weinig. Oké, er zit zeker wat ontwikkeling in de plot, maar dat houdt je niet vast. Waarom je blijft lezen, is omdat Willa’s gedachten interessant zijn en de schrijfstijl ook blijft boeien. Hoewel Wu niet overdreven moeilijk schrijft, probeert ze met haar taal wel Willa’s gevoel op zo’n manier te beschrijven dat iedereen zich erin kan vinden. Hoewel de hoofdpersoon en ik totaal andere levens leiden, totaal andere ambities hebben, voelde ik me verbonden met haar. Nee, ze maakt niet altijd verstandige keuzes en ze is ook niet altijd makkelijk in de omgang. Maar toch wil je dat het goed met haar gaat, je gunt het haar dat ze uiteindelijk verder kan met haar leven. 

Schrijver: Kyle Lucia Wu || nog niet vertaald || Uitgeverij: Tin House Books || Jaar: 2021 || Aantal bladzijden: 272