Archief van
Maand: januari 2017

5 boeken die ik nog moet lezen: Young Adult

5 boeken die ik nog moet lezen: Young Adult

Er zijn mensen die een boek kopen, dat boek lezen en daarna pas opnieuw naar de boekhandel gaan. Ik ben niet zo iemand. Ik koop veel meer boeken dan dat ik er lees. Daarom staan er honderden ongelezen boeken op mijn kast, die ik allemaal nog wel een keer wil lezen. In deze post licht ik er vijf uit: de ongelezen YA-boeken.

Young Adult is niet mijn favoriete genre. Natuurlijk heb ik een fase gehad waarin ik dit graag las, maar hier ben ik intussen overheen. Daarom heb ik een groot deel van mijn YA boeken in dozen verstopt en zal ik ze waarschijnlijk nooit lezen. Er zijn er echter vijf die zijn overgebleven, die ik ooit toch nog een keer wil lezen.

Lees Meer Lees Meer

Recensie: Blokkenjongen van Keith Stuart

Recensie: Blokkenjongen van Keith Stuart

Deze recensie is origineel verschenen op Hebban.

Wanneer zijn vrouw Jody hem het huis uit zet, is Alex radeloos. Ze hadden wel vaker ruzie en het liep inderdaad niet helemaal lekker, maar hij had nooit gedacht dat er ooit echt een einde zou komen aan hun huwelijk. Hij logeert een poosje bij zijn vriend Daniël om daar alles op een rijtje te zetten, maar het blijkt alleen maar bergafwaarts te gaan wanneer hij ook nog zijn baan verliest. Niets wil Alex liever dan terug naar huis, terug naar zijn vrouw, maar vooral naar zijn achtjarige zoontje Sam. Want niet alleen de relatie met zijn vrouw liep stroef, ook die met zijn zoon. Sam is namelijk autistisch en Alex heeft nogal moeite om hem te begrijpen. Dit zorgde ook voor een ongelijkheid tussen Jody en Alex: Jody is gestopt met werken om voor hun zoon te zorgen, terwijl Alex alleen maar meer tijd op zijn werk doorbracht.

Na een aantal dagen bij de pakken neer gezeten te hebben, besluit Alex dan ook zijn missie ervan te maken om met Sam te leren omgaan en daarmee aan Jody te bewijzen dat hij haar wel waardig is. Hij gaat naar de boekenwinkel en koopt een aantal boeken over autisme en begint hiermee zijn leerweg.

Lees Meer Lees Meer

Recensie: We moeten allemaal feminist zijn

Recensie: We moeten allemaal feminist zijn

Deze recensie is geschreven voor De Leesclub van Alles

Chimamanda Ngozi Adichie (1977) is een Nigeriaanse schrijfster wiens debuutroman Paarse hibiscus in 2003 uitkwam. Hiermee bereikte Adichie gelijk een groot publiek, mede omdat het voor veel grote prijzen genomineerd werd. Pas vanaf haar tweede roman, Een halve gele zon (2006), begon ze erkenning te krijgen als politiek schrijfster. Ze speelt in haar romans vooral met de Nigeriaanse politiek en cultuur en richt zich daarbij ook op de verdeeldheid tussen mannen en vrouwen.

In 2012 werd Adichie gevraagd om te spreken op TEDxEuston, een op Afrika gerichte conferentie. Deze speech noemde ze “We Should All Be Feminists” en met meer dan drie miljoen weergaven op YouTube is dit één van de meest bekeken Ted Talks. Ze besloot dan ook haar gedachten op te schrijven en uit te brengen in boekvorm. Nu, in 2016, is dit veelgeliefde boekje eindelijk in vertaling uitgegeven door De bezige bij.

Het essay “We moeten allemaal feminist zijn” begint met Adichie’s pad naar feminisme, waarbij zij vertelt over de verschillende misconcepties die zij moest overwinnen om als feministe serieus te worden genomen. Met al deze aspecten rekening houdend, noemt zij zich dan ook “een Gelukkige Afrikaanse Feministe Die Mannen Niet Haat En Die Graag Lipgloss Opdoet En Hoge Hakken Draagt Voor Zichzelf En Niet Voor Mannen”. Ze geeft toe dat dit als ironie bedoeld was, maar slaat de spijker hiermee op zijn kop wanneer het gaat om de negatieve lading die rondom de term feminisme hangt. Deze sterke opening bouwt een verwachting voor de volgende pagina’s.

Lees Meer Lees Meer

Spring naar de toolbar